
Filipinański rok 1935 był momentem przełomowym, który zapisał się złotymi literami w historii archipelagu. Po ponad trzydziestu latach rządów Stanów Zjednoczonych, na wyspie narodziła się nadzieja na samostanowienie i własną drogę polityczną.
Powstanie Narodowego Zgromadzenia było bezpośrednią konsekwencją ustawy Jonesa-Hawesa z 1916 roku. Dokument ten, mimo że przyznawał Filipinom pewne autonomiczne uprawnienia w zakresie spraw wewnętrznych, nadal uznawał nadrzędność Stanów Zjednoczonych. Podczas wojny światowej aspiracje Filipińczyków do pełnej niepodległości wzrosły, a administracja amerykańska coraz bardziej zdawała sobie sprawę z rosnącego nacjonalizmu na archipelagu.
Wybory do Narodowego Zgromadzenia w maju 1935 roku stały się symbolicznym momentem w historii Filipin. Po raz pierwszy lud miał wpływ na wybór swoich przedstawicieli, którzy mieli redagować nową konstytucję i wyznaczać kierunek polityczny kraju. Kampania wyborcza była intensywna, a dwie główne frakcje - partia Nacionalista z Manuelem Quezonem na czele oraz Commonwealth Party pod wodzą Sergio Osmeñi - prezentowały swoje programy społeczno-gospodarcze.
Wybory zakończyły się zdecydowanym zwycięstwem Nacionalisty. Manuel Quezon, znany ze swojego pragmatyzmu i charyzmatycznej osobowości, został wybrany na pierwszego prezydenta Filipin w okresie autonomii.
Oto główne punkty dotyczące Narodowego Zgromadzenia:
- Utworzenie: Maj 1935 roku
- Cel: Opracowanie konstytucji dla autonomicznych Filipin
- Wybory: Pierwsze demokratyczne wybory w historii Filipin
Polityk | Partia | Stanowisko |
---|---|---|
Manuel Quezon | Nacionalista | Prezydent |
Sergio Osmeña | Commonwealth Party | Wiceprezydent |
Narodowe Zgromadzenie przyjęło konstytucję 8 lutego 1935 roku. Dokument ten ustalał strukturę polityczną Filipin, definiując rolę prezydenta, Kongresu i Sądu Najwyższego. Wprowadzał zasady demokracji parlamentarnej, zapewniającFilipińczykom prawo do wolnych wyborów, swobody słowa i zgromadzeń.
Konstytucja 1935 roku była jednakże dokumentem przejściowym. Stany Zjednoczone nadal miały nadzór nad polityką zagraniczną Filipin, a pełna niepodległość miała zostać przyznana dopiero po dwunastu latach autonomii.
Wpływ Narodowego Zgromadzenia:
- Pierwszy krok w kierunku niepodległości: Utworzenie Narodowego Zgromadzenia było symbolicznym momentem dla Filipin, dającym ludowi możliwość wpływania na własny los.
- Rozwój instytucji demokratycznych: Konstytucja 1935 roku ustanowiła podstawy demokracji parlamentarnej w Filipinach.
- Wzrost świadomości narodowej: Proces tworzenia konstytucji i kampania wyborcza przyczyniły się do wzrostu świadomości narodowej wśród Filipińczyków.
Narodowe Zgromadzenie z 1935 roku było wydarzeniem o ogromnym znaczeniu dla historii Filipin. Choć autonomia Filipin była ograniczona, zainicjowało ono proces demokratyzacji kraju i wytyczyło drogę do pełnej niepodległości. Dzisiaj, Narodowe Zgromadzenie pozostaje symbolem determinacji Filipińczyków w walce o własny los.